Jednoj Kreolki

U mirisnom kraju kojim sunce žari,
Pod purpurnim svodom palmovih stabala,
Otkud lenjost plavi oči poput vala
Ja videh kreolku još neznanih čari.

Bleda joj put žeže; smeđa čarobnica,
Dok, visoka, tanka ko lovac korača
Otmeno uzdiže lepi vrat dugačak
I mirno se smeši, samosvesnog lica.

Da u kraju slave vi živite, dete,
Kraj zelene Sene ili kraj Loare,
Vi biste krasili zamkove nam stare,

U čijem bi hladu pesnici sonete
Za krupne vam oči u svom srcu vili
I od crnaca vam pokorniji bili.

Šarl Bodler

2

Ostavite prvi komentar

Ostavite komentar

Vaša imejl adresa neće biti objavljena.


*