/Ne damo svetinje/
Hoće da nam ruke naživo ods’jeku
i da bace psima pod zubalo ralja.
Da sakati tako krenemo u r’jeku
pod kojom se mutno nečovještvo valja.
Upregnuli mržnjom naličje i lice,
na kuke i lance bratoljublje kače.
Bezbožnici vežu vučje ogrlice,
manastire srpske dižu na lomače.
Ispred nas su oci i vladike svete.
Hor crkveni tiho rodu pjesmu piše.
Nad litijom anđeli krile se i lete,
dok na neman zlosti pada mrtvo inje!
Svetosavska zemlja tamjanom miriše,
a iz grla grozdi „Ne damo svetinje!“
Ostavite komentar