Djevojka sjedi kraj mora,
Pak sama sebi govori:
„Ah mili Bože i dragi!
Ima l` šta šire od mora?
Ima l` što duže od polja?
Ima l` što brže od konja?
Ima l` što slađe od meda?
Ima l` što draže od brata?“
Govori riba iz vode:
„Djevojko, luda budalo!
Šire je nebo od mora,
Duže je more od polja,
Brže su oči od konja,
Slađi je šećer od meda,
Draži je dragi od brata.“
Vjetar ružu uz polje nosaše, Na Jovin je šator nanosaše, Gdjeno Jovo sa Marijom bješe; Jovo piše, a Marija veze; Nesta Jovi mrka murećepa, A Mariji zlata žeženoga, Onda Jovo Mari govoraše: „Oj Marija, draga […]
(pesma iz istočne Srbije) Čije je ono devojče; Đurđele, đurđel momo, Đurđe ! Hej, vodo, vojvodo ! Što nosi pero na’ero; Đurđele, đurđel momo, Đurđe ! Hej, vodo, vojvodo ! Što nosi dukat na čelo; Đurđele, đurđel momo, Đurđe ! […]
Cvili, tuži žeronjica, koledo! Sredi noći, polunoći, Njega pita domaćine: „Kakva ti je nevoljica, Te ti cviliš sredi noći, Polunoći?“ Al’ govori Žeronjica: „Duga njiva, Nes’ orana, a široka, Nevlačena.“ Lirska narodna poezija 1
Copyright © 2013 - 2023. Prelepa poezija | Izrada sajta - OP
Ostavite komentar